Αν εξετάσουμε προσεκτικά τις μεγαλύτερες αλλαγές, ανακαλύψεις, πολέμους και ανατροπές στον κόσμο, διαπιστώνει κανείς ένα παρόμοιο, κυκλικό μοτίβο. Κατά κύριο λόγο ανακαλύπτει το ίδιο κίνητρο, όραμα και ελπίδα -αρχικά τουλάχιστον- για την εξέλιξη του ανθρώπου και τις μελλοντικές του προσδοκίες.
«Αν η ιστορία επαναλαμβάνεται και το απροσδόκητο πάντα συμβαίνει, πόσο ανεπίδεκτος μαθήσεως από την εμπειρία είναι ο άνθρωπος;» θέτει το ερώτημα ο βραβευμένος με Νόμπελ, Τζορτζ Μπέρναρ Σω, αναγνωρίζοντας την ανάγκη της επιστροφής του ατόμου στην ιστορία του, έτσι ώστε να μπορεί να προβλέψει το μέλλον του, δανειζόμενος τη γνώση των προηγούμενων γενεών. Ή μήπως όχι;
«Στερνή μου γνώση να σ’ είχα πρώτα» συνηθίζουμε να αναφέρουμε όταν αναγνωρίζουμε τα λάθη ή τις παραλείψεις του παρελθόντος βάσει της εμπειρίας που διαθέτουμε στο παρόν. Όμως η γνώση και η εμπειρία αποτελούν καρπούς της καθημερινής μας προσπάθειας και είναι αποτέλεσμα πειραματισμού και δράσης. Δεν είναι απλά μια θεωρητική ενασχόληση με αμφιλεγόμενα αποτελέσματα, αλλά προϊόν πρακτικών διεργασιών.
Η γνώση, ωστόσο, μπορεί να προέλθει και από την εμπειρία του συνανθρώπου μας, του συναδέλφου ή του ομόλογού μας, προσφέροντάς μας κυρίως εξοικονόμηση χρόνου και πιθανόν αποφυγή λαθών. Στις 5 Ιουλίου, το HR για ακόμη μία φορά κλήθηκε να μοιραστεί τις πρακτικές, τις πρωτοβουλίες και τις δράσεις του με ολόκληρη την κοινότητα.
Για 5η συνεχόμενη χρονιά και με moto «Sharing, Learning, Networking», διοργανώθηκε το συνέδριο HR in Action, φιλοξενώντας στη σκηνή του το μεγαλύτερο showcase από τη Διεύθυνση Ανθρώπινου Δυναμικού, με στόχο τη διάχυση της γνώσης!
