Πολλές φορές γίνεται λόγος για τη σωστή διαχείριση του χρόνου στην εργασιακή καθημερινότητά μας και όχι μόνο. Eίναι, όμως, αυτό το ζητούμενο για να είμαστε αποδοτικοί, παραγωγικοί και δημιουργικοί;

Το «time management» είναι ένας όρος που συχνά συναντάται στους εργασιακούς χώρους και απασχολεί κάθε εργαζόμενο που μεριμνά έτσι ώστε να είναι τόσο αποδοτικός όσο και παραγωγικός. Οι εταιρείες από την πλευρά τους διοργανώνουν σεμινάρια προκειμένου να καθοδηγήσουν τα στελέχη τους στο πώς θα αξιοποιούν και θα διαχειρίζονται τον χρόνο τους με τον βέλτιστο δυνατό τρόπο. Βέβαια, η διαχείριση του χρόνου προϋποθέτει ότι οι αρμοδιότητες και τα projects είναι κατανεμημένα με τέτοιο τρόπο που είναι λειτουργικός και δεν υπερβαίνει τα όρια του φόρτου εργασίας για έναν άνθρωπο ή/και μια ομάδα.

Αναμφίβολα, οι προθεσμίες που έχουμε όλοι, οι αλλαγές που προκύπτουν τελευταία στιγμή, ακόμα και η ίδια η τεχνολογία που θέτει νέους κανόνες, είναι παράγοντες που δημιουργούν πίεση και επηρεάζουν τον διαθέσιμο χρόνο μας. Ενίοτε αποτελεί πρόκληση να καταφέρουμε να διεκπεραιώσουμε τα μέγιστα, μέσα σε ένα τυπικό εργασιακό 8ωρο αλλά πολύ περισσότερο μέσα σε ένα 24ωρο λαμβάνοντας υπόψη και τα δεδομένα της προσωπικής μας ζωής.

Από την άλλη, όμως, πόσες φορές έχουμε διαχειριστεί τον χρόνο μας όσο πιο σωστά μπορούμε, αλλά παρόλα αυτά στο τέλος της ημέρας, νιώθουμε ότι δεν έχουμε επιτύχει αυτό που θέλουμε ή έχουμε κληθεί να φέρουμε εις πέρας; Υπάρχουν φορές που μπορεί να εργαζόμαστε χωρίς διαλείμματα και πλήρως αφοσιωμένοι σε ό,τι κάνουμε αλλά να μην έχουμε δημιουργήσει προστιθεμένη αξία. Στον αντίποδα, υπάρχουν και εκείνες οι φορές που σε πιο σύντομο χρονικό διάστημα, είμαστε πιο δημιουργικοί και παραγωγικοί, δημιουργώντας την πολυπόθητη αξία τόσο για εμάς όσο και για τον οργανισμό μας. Πού έγκειται άραγε η διαφορά και γιατί συμβαίνει αυτό λαμβάνοντας υπόψη ότι κάνουμε σωστή διαχείριση του χρόνου μας;

ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ ΚΑΙ ΧΡΟΝΟΥ
Μήπως τελικά το κλειδί που οδηγεί στη μέγιστη απόδοση και δημιουργία αξίας είναι η ενέργεια και όχι ο χρόνος; Η φυσική, σωματική, πνευματική, συναισθηματική ενέργεια είναι το θεμελιώδες νόμισμα της αξίας και οφείλουμε να μεριμνήσουμε ως προς τη βελτιστοποίησή της. Πολύ περισσότερο όταν τα αλλεπάλληλα meetings οδηγούν σε «εξουθένωση» πριν το αντιληφθούμε και οι εργασιακές απαιτήσεις μας «αποπροσανατολίζουν». Σκεφτείτε λοιπόν ποια θα είναι τα οφέλη που θα προκύψουν αν καταφέρετε να συνδυάσετε την ενέργεια και τον χρόνο σας όσο πιο αποτελεσματικά θα μπορούσατε.

Αν προσπαθήσουμε να ορίσουμε (με σκοπό να διαχωρίσουμε) αυτές τις δύο έννοιες -ενέργεια και χρόνος- που αποτελούν όψεις του ίδιου νομίσματος, θα λέγαμε ότι η διαχείριση χρόνου αναφέρεται στον πόσο χρόνο αφιερώνουμε ή έχουμε μέσα στην ημέρα για συναντήσεις με εσωτερικούς και εξωτερικούς πελάτες, προγραμματισμό γευμάτων, προσωπικές δραστηριότητες, χρόνο μετακίνησης από και προς την εργασία μας κ.ά. Ταυτόχρονα, η διαχείριση της προσωπικής μας ενέργειας αφορά στο να γνωρίζουμε πόσα ψυχικά και σωματικά αποθέματα έχουμε έτσι ώστε να πραγματοποιήσουμε όλες μας τις προγραμματισμένες δραστηριότητες που έχουμε χρονικά ορίσει. Με αυτόν τον τρόπο, γίνεται αντιληπτό ότι όταν γίνεται λόγος για διαχείριση χρόνου, δεν μπορεί να «μείνει στο περιθώριο» η δύναμη της ενέργειας και να μην ληφθεί υπόψη η συναισθηματική πλευρά των καταστάσεων.

ΠΩΣ ΝΑ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΜΑΣ
Άρθρο στο Forbes θίγει το ζήτημα της διαχείρισης της προσωπικής μας ενέργειας αναφέροντας χαρακτηριστικά ότι τα άτομα οφείλουν να συνειδητοποιήσουν τις δικές τους ροές ενέργειας αλλά και τις αντίστοιχες επιρροές που δέχονται, σε συνάρτηση πάντα με το έργο τους, και να βρουν τα δικά τους εργαλεία και τεχνικές για να «επαναφορτίζουν». Σε αυτή τη βάση, σύμφωνα με τις απόψεις μελών του Forbes Coaches Council, είναι σημαντικό να:

Δημιουργήσουμε χρόνο για εμάς στο καθημερινό μας πρόγραμμα. Σίγουρα δεν δαπανούμε ισότιμα τον χρόνο μας στα εργασιακά μας καθήκοντα, ούτε είμαστε κάθε φορά δημιουργικοί και καινοτόμοι σε ό,τι παράγουμε. Προκειμένου λοιπόν να προάγουμε την καινοτομία, θα ήταν ωφέλιμο να προσπαθούμε να «δημιουργούμε» ή καλύτερα να προστατεύουμε τον χρόνο μας (ακόμα και αν πρόκειται για 5 λεπτά), έτσι ώστε να δίνουμε τη δυνατότητα σε εμάς τους ίδιους να «επαναφορτίζουμε» την ενέργειά μας. Αυτό απαιτεί από την πλευρά μας, να κάνουμε ένα βήμα πίσω έτσι ώστε να αξιολογήσουμε τα «χρονικά κενά» που έχουμε στο καθημερινό μας πρόγραμμα και να μπορέσουμε να τα αφιερώσουμε σε ό,τι προκαλεί την περιέργειά μας και ανοίγει τους ορίζοντές μας δίνοντας την θετική μας ενέργεια και αισιοδοξία.

Παρατηρήσουμε – ίσως και καταγράψουμε – τις σκέψεις μας. Το ζητούμενο είναι να (ανα)γνωρίσουμε τη δική μας ενέργεια. Πολλές φορές παρατηρούμε πώς κινούνται στον χώρο και συμπεριφέρονται οι άλλοι άνθρωποι, οι συνάδελφοί μας στην προκειμένη περίπτωση. Αυτό όμως αφαιρεί από εμάς την ευκαιρία να παρατηρήσουμε τον ίδιο μας τον εαυτό και αν χρειαστεί, να τοποθετηθούμε εκ νέου. Η δράση προκαλεί αντίδραση, όμως, και αυτό σημαίνει ότι οφείλουμε να είμαστε ανοιχτοί σε νέες, θετικές προκλήσεις έτσι ώστε να έχουμε αυτό που επιθυμούμε και να καταφέρουμε να δώσουμε την ενέργειά μας με τον βέλτιστο τρόπο.

Ιεραρχήσουμε τα projects μας. Μία από τις συμβουλές για «σωστό» time management, είναι να διεκπαιραιώνουμε τα tasks εκείνα που μας δυσκολεύουν πρώτα και απαιτούν από εμάς περισσότερη προσπάθεια. Αυτό όμως συμβάλει και στην καλύτερη διαχείριση της ενέργειά μας καθώς μετά την ολοκλήρωσή τους, νιώθουμε λιγότερο αγχωμένοι και έχουμε τη διάθεση να ασχοληθούμε με δραστηριότητες όπως να απαντήσουμε σε emails, να ορίσουμε τις συναντήσεις μας κ.ά χωρίς να είμαστε υποσυνείδητα επιφορτισμένοι «με όλα αυτά που πρέπει να γίνουν».

Κατανοήσουμε ότι τα δυνατά μας σημεία μπορεί να αποτελέσουν τροχοπέδη. Σαφώς είναι σημαντικό ο καθένας να γνωρίζει τα δυνατά του σημεία. Υπάρχουν όμως φορές που η εν λόγω γνώση, δύναται να οδηγήσει σε «αγκίστρωση» σε αυτά τα χαρακτηριστικά μας. Για παράδειγμα, εάν κάποιος είναι detail-oriented, σημαίνει ότι αποδίδει σε ό,τι σχετίζεται με ανάλυση και έρευνα. Από την άλλη, όμως, μπορεί να χάσει την «μεγάλη εικόνα» και να λειτουργεί μυωπικά αφιερώνοντας τον χρόνο του σε ένα project. Για αυτό και είναι εξίσου σημαντικό να μπορεί ο καθένας να αξιοποιεί τα δυνατά του σημεία με γνώμονα το «μέτρον άριστον».

ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΟΡΙΑ ΣΑΣ;
Θα μπορούσαμε να ισχυριστούμε ότι ο φυσικός αλλά και ο συναισθηματικός χώρος μεταξύ του εαυτού μας και των άλλων ανθρώπων αποτελεί το όριό μας. Το σημείο εκείνο δηλαδή που προστατεύει την ατομικότητα και τη μοναδικότητα του κάθε ατόμου επιτρέποντας στο ίδιο να αναπτύσσεται λαμβάνοντας υπόψη τις δικές του ανάγκες και επιθυμίες. Η θέσπιση των ορίων, όμως, καλλιεργεί -ακόμα και αν δεν το αντιλαμβανόμαστε εξαρχής- υγιείς και εποικοδομητικές σχέσεις. Στον εργασιακό χώρο είναι εξίσου σημαντικό να βάζουμε τα όριά μας και να δεχόμαστε εκείνα των συναδέλφων μας. Με αυτό τον τρόπο δείχνουμε ότι σεβόμαστε τόσο εμάς όσο και όλους όσοι συνεργαζόμαστε. Παράλληλα, προφυλάσσουμε τον εαυτό μας και δεν δαπανούμε την ενέργειά μας (συναισθηματική, πνευματική). Πόσες φορές άλλωστε δεν έχουμε αγχωθεί αναλαμβάνοντας projects που δεν άπτονται των αρμοδιοτήτων μας ή δεν έχουμε θυμώσει με τον συνάδελφό μας επειδή δεν βάλαμε το δικό μας όριο; Με άμεσο αποτέλεσμα να επηρεάζεται η δική μας αποδοτικότητα παρότι στη διαχείριση χρόνου… «διαπρέπουμε».

Διερευνήστε, λοιπόν, πώς η ίδια η πίεση του χρόνου αλλά και τα όρια που θέτετε μπορούν να επιδρούν σε κάθε έκφανση της ενέργειάς σας και αποκτήστε όσο το δυνατόν πιο σφαιρική γνώση γύρω από το τι σας συμβαίνει έτσι ώστε να επαναπροσδιορίστε το σημείο εστίασής σας. Ο συνδυασμός της διαχείρισης της ενέργειας, του χρόνου και των ορίων με στόχο τη διατήρηση της σωματικής και πνευματικής αντοχής είναι εκείνος που θα οδηγήσει σε αύξηση της παραγωγικότητας και στην «απελευθέρωση» της δημιουργικότητας.